කුස්සියේ හොල්මන්

කුස්සියේ හොල්මන්

මේ කතාව සිද්ද වෙලා තියෙන්නෙ එක්දාස් නවසිය අනු එක දෙක විතර කාලෙදි. ඒ දවස් වල අපේ අම්ම වැඩ කරල තිබු‍ෙන බම්බලපිටියෙ මට ආයතනෙ නම මතක නෑ. gem cutter  කෙනක් විදහට. ඔය ආයතනෙ රෑ වැඩ මුරක‍ාරයන්ට ඇහෙනවලු කුස්සියෙන් පිඟන් විසිවෙන හෝදන පයිප්ප වැඩ කරන හඬවල් හරියට ඇතුලෙ කවුරැහරි ඉඳගෙන උයනව කෑම බෙදනව වගේ. එ්ත් ඇතුලෙන් අගුලු දාලලු තියෙන්නෙ. උදේ පාන්දරට දොරවල් අරිද්දි පයිප්ප එහෙම ඇරල දාල තියනවලු. අවාසනාවකට අද ඒ ආයතනෙ එතන නෑ බංකොලොත් වෙලා අයිතිකාරයො විකුනල ගිහින් මෑතක් වන තුරැ ගරාවැටිච්ච ගොඩනැගිල්ල තිබුන දැන් මං හිතන්නෙ එතන වෙන ගොඩනැගිල්ලක් හදල ! මේ වගේම තව කතා තියනව බෙලිගල්ලෙන බංගලාව ටත් ගිහින් බලන්න

නාග මානික්‍යය

නාග මානික්‍යය

මේ කතාව මට අහන්න ලැබෙන කාලේ තමයි එල්ටීටීඊ එකෙන් කොටුවෙ මහ බැංකුවට බෝම්බ ප්‍රහාරයක් එල්ල වුනේ එතකොට මම පාසල් ගිහින් යන්තම් අවුරැදු දෙකයි. මේ කතාව මම ලියන මේ අවුරැද්දෙ යුද්දෙ ඉවරවෙලා අවුරැදු හතරකුත් ගතවෙලා.

ඒ දවස්වල අපේ ගෙදර ගෑනු ලමයින්ට බොඩිමක් තිබුනා. සමහර දවස්වල රෑට මේ බොඩිම් අක්කල එකතුවෙලා හොල්මන් කතා කියනව මම හරි ආසයි මේව අහගෙන ඉන්න. ඉතින් ඉස්කෝල ගෙදර වැඩ ටික අතපහු කරල හරි රෑතිස්සෙ අක්කල කියන කතා අහගන ඉන්නව.

බොඩිමට අලුතෙන්ම ආව අනුරාධපුර පැත්තෙ අක්ක කෙනෙක් මෙයා ඒලෙවල් එහෙම හොඳට සමත් ගෑනුලමයෙක් කැම්පසුත් සිලෙක්ට් වෙලා ඒත් ගිහින් නෑ එයා කලේ සිකියුරිටි ජොබ් එකක් විස්වාස කරන්නත් අමාරැයි නේද ඒත් මේක ඇත්තක් මට මේ මෑත දවසක් අපේ අම්ම ඔය ගැන කිවුවම මමත් පුදුම වුනා.

මැරුනු අක්කගේ බැල්ම

සෑහෙන කාලෙකින් හොඳ හාල්මන් කථාවක් කියන්න බැරි වුන නිසා මං හිතුව කලින් නොකිවුව ටිකක් පරණ කතාවක් කියන්න ගොඩක් ‍කතා වල වගේ මේ සිද්දිය සිද්ධ වුනෙත් අපේ මාම කනෙකුට. මේ කාලේ වෙද්දි යන්තම් එයාගේ වයස අවුරුදු 10-11ක් විතර ඇතිලු.

මෙයා පාසල් ගිහින් තියෙන්නෙ දෙනියායෙ. මට ඉස්කෝලෙ නං හරියටම මතක නෑ. කොහොම හරි මෙයා ඉස්කොලේ යනකොටත් ආපහු ගෙදර එනකොටත් නිතරම ගොඩ වදින නෑදෑ වෙන අක්ක කෙනෙක් ගේ නිවසක් පාසල කිට්ටුවම තිබිල තියනව මේදෙන්න හරි ලෙන්ගතුයි ලු. මෙයා නිතරම ඒ අක්කගේ පිටිපස්සෙම ලු. ඒත් වැඩි කාලයක් යන්න කලින් ඒ අක්ක නැතිවෙලා තියනව ලෙඩකින් මේ කියන කාලේ හැටියට මැලේරියාව වගේ ලෙඩකින් වෙන්න ඕන. ඉතින් ඒ අක්ක ලෙඩ වලා ඉන්න දවස්වල වත් මල ගෙදරට වත් මෙයාව ගෙනිහින් නෑ. පොඩි නිසා දරාගන්න බැරිවෙයි කියල හිතලයි එහෙම කරල තියෙන්නෙ. ඒත් මේ අක්කව වලලපු කනත්තත් තියෙන්නෙ ගෙදර එන පාරෙම.

 පස්සේ මෙයා අක්ක ගැන අහල පෙරැත්ත කරද්දි ගෙදර අය මයාට සිද්දිය කියල පහුවෙනිද ඉස්කෝලෙ යද්දි මෙයාට සොහොන තියන තැනත් පෙන්නගෙනයි ගිහින් තියෙන්නෙ. මෙයා ඉස්කෝලෙ ඇරිල ගෙදර එන්නෙ තනියම පයින් ලු. මේ එන ගමන් අහල පහල කැලෑ ගස්වලින් මල් මිටියකුත් හදාගෙන මේ පොඩිඑකා ගිහින් අක්කගෙ සොහොන බලන්න සොහොනට මල්මිටිය තියල මෙයා යහතින් ගෙදර ඇවිල්ල ඒත් ගෙදර ආපු ගමන් මුලු ඇ‍‍ඟේම පළු දාලා සහලවල උන අරගෙන ගෙදර අයටත් පුදුමයිලු. අපේ ආච්චි වෙදකම දන්නව එයාට සැකහිතිල අහල තියනව අද තෝ කොහෙද ගියේ කියල. එතකොට මෙයා කියනවලු අහවල් අක්කව බලන්න අද සොහොනට ගියා කියල. ඊට පස්සෙ පිරිත්නූලක් බැඳල පිරිත් පැන් එහෙම දීල දවස් දෙකකට පස්සෙ උන හෙඳවෙලා තියනව

කනත්තෙදි අමනුශ්‍ය බැල්මක් වැටිල කියලයි කියන්නෙ

මේක එයාට වුනු එක සිද්ධියක් විතරයි !  

දවසක් මෙහෙම උනා

හොම්මං කත‍ාවක් නෙවෙයි මේක හො‍ෙඳ් 

මායි යාලුවෙකුයි බුකියෙ චැටක්

මෙන්න මෙ‍හෙම

asanna kese asuwat kiyanna sihibuddiyen kiviyayutuya

අන්න ඒකනේ කියන්නේ

eekay niwaradi krame

කියන්න කේසේ ඇසුවත් අසන්නා සිහිබුද්ධියෙන් කිවිය යුතුය

කියන්නා අසන්නා කීවත් සිහිබුද්ධියෙන් කෙසේ ඇසියයුතුය ?

ගහෙන් ඇනපු ගොනාට හතරබීරි වැට පැන්නා වගේ කතාවක්නේ බං ඒක

යුද්දෙට නැතිකඩුව ගිනිතපින්නද කියල මාත් ලියල දැම්ම බං

ගිනි තපින මෙව්වා එකක් අහලා නෑනේ බං මම

දත්නැති ද‍ා

උක් දඬු

ගිනි

තපින මෙව්වා

අප්පට සිරි

ඒක තමයි නේ

අමතක වුණානේ

එකට තමයි දාන්නෙ

උඹත් නිකන් ගහෙන් වැටිච්ච මිනිහට කඩංවැටුන දේවාලෙ කපුවගේ කත‍ා නෙ බං කියන්නෙ

කූඥ්ඥේ ගලවපු කොටියාගේ වලිගේ ගඟට කපපු බල්ලා වගේ

එහෙම කතා කියන්න එපා බං

නිකං මඤ්ඤං වෙලා මෙව්වා වෙලා ආයෙත් මඤ්ඤං වෙනවානේ

කළුවා කෝට්ටෙ ගියා වගේ උඹ නෙ පටංගත්තෙ

හිහිහි

අඩෝ කළුවා කෝට්ටෙ ගියා වගේ එක ටිකක් ලඟින් යනවා ඈ..

එතකොට මැච් වෙනවා වගේ නොවී වගේ යනවා

හිහිහි

ඇයි මං ඕනනං අබර මාරපං ගියා වගේ කියලත් කියන්ව

උඹට පරංගිය සිල්ගත්ත වගේ හැපි නේද

හිහිහි

බලහං පෝස්ට් එකක් දැම්මා

ථෘ

ථෘ

mat blog eke danna kiyala unne

ඉතිං දාපං අවුලක් නෑ

මම උඹේ නමත් දාලි තියේ

හිටිං ටැග් එකක් දාන්න

kohe linkuwa evapiya

23:08

හිහිහි

https://www.facebook.com/kalukumarayakshaya/posts/217357025072675

හිහිහි එලනේ

හික්ස්

fulla ekama danna one bloge

ඔන්න ඕකලු වුනේ

වැඩිදෙනෙකු නොදැනගතයුතු කතාවක්

මෑතකදි මියගිය ප්‍රවීන මනෝ වෛද්‍යවරයා කිවුවහම ඔයගොල්ලො හැමෝම දන්නවා ඇති එතුම‍ෙග් නම ප්‍රකාශකරලා එතුමාට අපහාස කරන්න කැමැත්තක් මට නෑ!

මේකථාව පටන්ගන්න විධියක් ගැන මං ඊයෙ මුලු රෑ ම කල්පනා කරා.

කථාව පටන්ගන්නෙ මම අඳුනන මල්ලි කෙනෙක් ගෙන්. මේ මල්ලි අපේ ‍ගෙදරට හරිම හිතවත් තාම පාසල් යන ළමයෙක්. දැනට අවුරුදු තුනකට විතර ඉස්සර ඉඳල තමයි පේ අම්මත් මේ කියන මල්ලි ‍‍ගෙ